Kilka tygodni temu pozowałyśmy w miejscu, gdzie wystarczy
kilka kroków, by z miasta przenieść się na wieś.
No, może nie kilka – trzeba pokonać kilkadziesiąt stopni i
przejść przez ulicę, by z mostu na Maczka znaleźć się na ścieżce / łączce / w
krzakach.
Zimno było straszliwie, bałyśmy się wysiąść z samochodu.
O tak bardzo ; )
Mimo termosów i ciepłej herbaty, paluchy kostniały, a poliki
czerwieniały. Poszła więc tylko jedna klisza, a niżej to, co w ramach tej
kliszy wyszło. Zdjęcia wykonał Piotr Łukaszuk.
Lato powoli się kończy, młodzież chyżo biegnie na lekcje, a
na targowiskach już można kupić skarpetki ze śnieżynkami. W ramach małego buntu,
postanowiłyśmy zebrać w całość sesję z letnim ciuchem i promieniem słońca.
Zdjęcia wykonał Konrad Adam Mickiewicz. Nie pierwszy i nie ostatni to był raz,
kiedy współpracujemy. Zwłaszcza, że i w jego i w naszych głowach rodzi się
coraz więcej pomysłów (to chyba z racji sierpniowej stagnacji).
Makijaże, ciuchy - nasze.
Ale do opery chodzimy na galowo ; )
A jak w kadr wejdzie tłum widzów, zawsze można zrobić z tego fajny bekstejdż.
Coś czujemy, że to ostatnia taka niedziela tego roku, polecamy więc korzystać z pogody. Słońce łapać można na przykład przy takich dźwiękach:
… a konkretniej - na starej, drewnianej podłodze Teatru Trzyrzecze. Teatru niebanalnego, bo umiejscowionego
w Białymstoku w starym, pożydowskim domu na ulicy Młynowej, jednym z niewielu zachowanych,
między biurowcami, a nowopowstającymi kamienicami.
A ja pozowałam do plakatu
najnowszego spektaklu, który miał premierę w czerwcu – "Błazenady".
fot.i koncepcja: Konrad Dulkowski, oprawa graficzna: Agnieszka Wrycz
"Błazenada" to opowieść o kobietach. O pragnieniach,
złudzeniach, straconych szansach. Okraszona dobrym dźwiękiem – na scenie,
oprócz aktorów, pojawia się zespół wykonujący m. in. utwory Meli Koteluk, Anny Jantar czy Radiohead w nowych aranżacjach. Kto ma chęć
sprawdzić na własne oczy i uszy – będzie miał ku temu okazję w weekend 10.-11. sierpnia, kiedy
spektakl będzie wystawiany. Repertuar znajdziecie na stronie teatru – www.trzyrzecze.pl.
fot. Anna Stella Trojanowska, koncepcja: Konrad Dulkowski
Wakacjowanie pochłonęło mnie bez reszty i zanim się obejrzałam,najbardziej letni z letnich miesięcy dobiegł końca. Bo ja właśnie o lipcu chciałam.
Lipiec, poza tym, że słońce, ciepło, kolorowo i ogólnie - wszystko co najlepsze, kojarzy mi się z pewną postacią. Ba, nie tylko kojarzy się z nią, ale wyznacza jej biografię.
6.07.1907 urodziła się Frida Kahlo.Niesamowita kobieta, malarka, portrecistka, o inspirującym życiu.
Umarła też w lipcu (około 47 lat i tydzień później).
"Frida, w gruncie rzeczy była szczęśliwą kobietą. Zagraj ją tak, jakbyś była pogodzona ze swoim losem,wciąż kochając życie."
Próbowałam wówczas wyobrazić sobie, jak może czuć się biseksualna kobieta zwrodzoną wadą kończyn, pogruchotanym kręgosłupem, nikłymi szansami na ciążę, mężem regularnie uprawiającym skoki w bok, i malarstwem - najważniejszym środkiem wyrazu jej myśli.
Łatwo nie było.
No tak, szaro, buro, chłodem wieje. Może dlatego Frida w swoim "niebieskim domu" (Casa Azul)hodowała zwierzęta, otaczała się kwiatami i gromadziła kolorowe przedmioty.
Na szczęście, w sesji dla Almi Decor też było kolorowo :)
A gdybym się bardzo postarała, mogłabym przywołać w pamięci zapach świeżych kwiatów, które pięknie wpleciono mi wtedy w warkocze.
Nastrój fiesty udzielił mi się tego dnia skutecznie, toteż za żadne skarby nie chciałam go mącić.
I tutaj propozycje sprawdzonych miejsc(Wrocław aka Breslau) dla wszystkich lubiących klimaty latino:
Czyli o tym, jak na dwa dni przed Nocą Kupały, Karolina Krupa, lekko spanikowana, opowiadała nam, że za chwilę
obrona, a tu nic – modelek, stylizacji i miejsca brak.
Zaraz zaraz, rozmawiasz z dwiema modelkami, które umieją się
wystylizować, z mejkapem też sobie radzą.
I tak w dzień przed Nocą Kupały biegałyśmy boso,
siedziałyśmy na drzewach i „wyglądałyśmy inaczej” (stwierdziła Karolina,
patrząc na Natalię w makijażu nie-na-wampa). Wyszło z tego całkiem sporo zdjęć.
A my wróciłyśmy do domów pachnące lasem - z korą we włosach i żywicą na skórze ; )
Backstage 1. - wiły z technologią za pan brat
Backstage 2. – Zuzka w reakcji na lot bransoletki Natalii,
która się za bardzo wczuła podczas pozowania (Natalia, nie bransoletka ;) )
Backstage 3. - "kwiaty pachły"
A na koniec, link tematyczny – na upalne dni i skakanie przez ogniska bardzo, bardzo polecamy Żywiołaka!
Poznałyśmy się pod koniec 2011 roku, biorąc udział w sesji fryzjerskiej według projektu Dawida Mazerskiego. Było to jeszcze w starym atelier Vi Chlistowskiej - w klimatycznej kamienicy na Poznańskiej.
Półtora roku później, gdzieś między koncertem w
Alkierzu, a siatką na plaży, umówiłyśmy się, że skoro obie mamy
doświadczenie w pozowaniu i podobnie na to patrzymy, może zrobimy coś
razem. Stąd pomysł na wspólne organizowanie sesji, których efektami będziemy się dzielić na blogu i FANPAGE'u.
